Entropi

Geçmişi gözden geçirmek için yola çıktığım bir zamanda bu kadarı da fazla diyebileceğim bir durum baş gösterdi.

Çok dikkatli bakıp acaba dediğim bir anda hiçde yanılmadığımı düşünmek hoş olmasada gerçekleri ancak kısa bir süre görmezden gelebileceğini anlamak çokda zor değil. Zaten sonra olanca varlığıyla hissettiriyo kendini.

Şimdi durumu şöyle toparlamak istersek,sanırım,aslında eminim son evet son dört aydır yazdıklarımdan oluşan tablo çok iç açıcı değil.Burda bir ustalık belirtisi mi? yoksa dışa yansıma problemimi bunu belirlemek tamamen okuyan kişiye bağlı.

Ama şu gerçeği göz ardı etmek zor olur.

Herşeyin farkında olmak vardır ya hani bilirsin ya bu yoldan hayır çıkmaz dersin işte budur benim son durumum.Nasıl mı?

Aslında kelimeler peş peşe dizildiği anda gelişi güzel bir yazımla kendine yer arayan,hala konumlanamamış cümle topluluklarıdır benim yazdıklarım.

Çok iç açıcı yada bilgi yüklü olmasada tamamen hissedilen duygular olma özelliği taşır.Bakarsanız biraz tedaviye ihtiyacı olan bir insan modelide çizebilir.Dedim ya görmek istenilene bağlı bir durum.

Ben olsam tarafsız bir okuma sonucu yapıcağım tek yorum; X şahsı özüyle iç içe kalmaktan gün yüzüne çıkamamış bir kişi.Kendisi giriş kısmında kederini ,üzüntüsünü paylaşmakta,gelişme aşamasında sanki hiç böyle bir sıkıntısı yokmuş gibi davranmakta,sonuç bölümünde de çaktırmadan mesaj yazan bir karakter yazısı yazmakta diye düşünüyorum.

Şimdi yosun tutmuş duvarları aşmak için uğraşmakta zaman alır.Olduğu gibi bırakıp topluma kazanma fırsatı vermek en kısa yol olsa gerek.

Sanki yaşanmamış gibi davranmak mı*yaşadıklarını kabullenmek mi* yoksa başıboş bir hayatı yaşamak mı* vakitlice yol almak mı* yada olsun varsın buda böyle olsun demek için mi*yaşanır yani bunlar mı nefes almanın bedeli.

Çok ucuza gitmiş durumda da olsa nefes almak ,oksijeni doyasıya kullanmak gibi tanımlansada aslında atmosferde kaybolmama telaşıdır.Yok olmamak için mücadele verdiğimiz bu toprakların adı kimi zaman yer, yurt,memleket ,hayat,yaşam olarak adlansada tamamen bir tiyatro sahnesi kimi zamanda sinema filmi olarak tanımlanmalı.

Nedenini anlatmak kolay.Herkes bir rol üstlenmiş.Oynuyo oynayabildiği kadar.

Kimi zaman bir çoçuk olmak kimi zaman insan olmak gibi farklı konumlarda bulunmayı gerektirsede üstlendiğimiz rolü benimsemek kolay değil.

Rollerin içinde özünü kaybetmeden yaşama onurunu yakalamak içinse nefes almak doyasıya al ve hiç bırakma.

Hayret Birşey